W dniach 16 – 18 października 2019 roku uczniowie klasy V, VI, VII i VIII  pod czujnym okiem opiekunów:          p. Katarzyny Koper, p. Urszuli  Kubackiej, p. Ewy Chudy, p. Małgorzaty Łasochy i p. Agaty Kudełki udali się na trzydniową wycieczkę w Bieszczady.  Radość i zadowolenie uczestników z wyprawy urozmaiciła pogoda. Pięknie jest oglądać jesień w górach przy tak wspaniałej pogodzie. Zanim jednak zobaczyliśmy  góry po drodze wstąpiliśmy do Krasiczyna, aby podziwiać jeden z najpiękniejszych zamków w Polsce. Wokół znajduje się zabytkowy park dworski z drzewem życzeń, z którego oczywiście skorzystaliśmy.  Następnie pojechaliśmy do popularnego uzdrowiska – Polańczyka i stąd udaliśmy się w rejs statkiem po Zalewie Solińskim. Podczas rejsu mogliśmy podziwiać piękne widoki a też wysłuchać różnych ciekawostek  dotyczących tych terenów.  Atmosferę  podkreślały także puszczane przez głośniki szanty, czyli  żeglarskie piosenki. Po wspaniałym rejsie poszliśmy na słynną zaporę, z której  widoki też były niesamowite, z czego ochoczo skorzystaliśmy i zrobiliśmy wiele zdjęć. W końcu pojechaliśmy do pensjonatu na nocleg, gdzie się rozlokowaliśmy i zjedliśmy obiadokolację. Nadszedł czas integracji i spoczynku.  Drugi dzień wycieczki rozpoczęliśmy od obfitego śniadania, aby nabrać sił, gdyż wyruszaliśmy w góry. Nasza wspinaczka na Połoninę Caryńską  trwała dwie godziny. Trasa była dość wymagająca,  ale widoki, które mogliśmy podziwiać wspinając się coraz wyżej, niewątpliwie były tego warte. Pomimo zmęczenia i podążaliśmy krok po kroku w górę za przewodniczką. W końcu zdobyliśmy szczyt - 1297 m . Byliśmy z siebie dumni! Widok rozciągający się z Połoniny Caryńskiej był piękny. Droga powrotna do Ustrzyk Górnych była zdecydowanie łatwiejsza, chociaż także trudna,  ze względu na strome zbocza. Jednak wszyscy zgodnie stwierdzili, że wysiłek się opłacił, bo widoki były  przepiękne. W drodze powrotnej do miejsca noclegu wstąpiliśmy do zagrody  żubrów. Zagroda zajmuję powierzchnię leśną ok. 7 ha i pozwala obserwować zwierzęta w ich naturalnym środowisku. Teren porośnięty jest starymi jodłami i świerkami a przez środek przepływa potok dostarczający żubrom wody. Zmęczeni ale zadowoleni udaliśmy się na ostatni nocleg. Ostatni dzień wycieczki rozpoczął się od zwiedzania zapory i mini zoo w Myczkowcu. Potem pojechaliśmy na zwiedzanie większej zapory w Solinie.  Jest to największa  budowla hydrotechniczna  w Polsce.  Zwiedzanie wnętrza zaczęliśmy  od krótkiego filmiku, który wyjaśnił  nam mechanikę zapory i procesy, które w niej zachodzą. Po filmie do grupy dołączył  przewodnik, który  zaopatrzył wszystkich w gustowne kaski ochronne i zabrał  nas do wnętrza kompleksu. Warto pamiętać, że wewnątrz zapory panuje stała temperatura 7-8 ºC oraz 100% wilgotność. Do pokonania mieliśmy także około 100 stopni schodów.  Podczas zwiedzania nie można było  robić zdjęć i od tej pory  trzeba wysilić swoją pamięć i zapamiętać wszystko co mówił pan przewodnik, bo na koniec był krótki test, który zaliczyliśmy. Na koniec  naszego pobytu  nad Soliną był obiad i czas na kupno pamiątek.                                                                                                                                                    Z pamiątkami i wspomnieniami udaliśmy się w drogę powrotną zostawiając za sobą krajobraz przepięknych jesiennych Bieszczadów.

 

                                                                                                                    Agata Kudełka