• Technika klasa 4- PSO

        • 1. Przedmiotowy system oceniania


          Ocena osiągnięć ucznia polega na rozpoznaniu stopnia opanowania przez niego wiadomości i umiejętności rozwiązywania zadań technicznych w stosunku do wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej. Ocenianie służy zatem do sprawdzenia skuteczności procesu dydaktycznego i ma na celu:

          • informowanie ucznia o poziomie jego osiągnieć edukacyjnych i o postępach w tym zakresie,
          • wspomaganie ucznia w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju,
          • motywowanie do dalszych postępów w nauce,
          • dostarczanie rodzicom i nauczycielom informacji o trudnościach w nauce oraz specjalnych uzdolnieniach ucznia,
          • umożliwienie nauczycielom doskonalenia organizacji i metod pracy dydaktyczno-wychowawczej.

           

          Kryteria oceniania

          Oceniając osiągnięcia, należy zwrócić uwagę na:

          • rozumienie zjawisk technicznych,
          • umiejętność wnioskowania,
          • czytanie ze zrozumieniem instrukcji urządzeń i przykładów dokumentacji technicznej,
          • czytanie rysunków złożeniowych i wykonawczych,
          • umiejętność organizacji miejsca pracy,
          • właściwe wykorzystanie materiałów, narzędzi i urządzeń technicznych,
          • przestrzeganie zasad BHP,
          • dokładność i staranność wykonywania zadań.

          Ocenę osiągnięć ucznia można sformułować z wykorzystaniem zaproponowanych kryteriów odnoszących się do sześciostopniowej skali ocen.

          • Stopień celujący otrzymuje uczeń, który pracuje systematycznie, wykonuje wszystkie zadania samodzielnie, a także starannie i poprawnie pod względem merytorycznym. Opanował wymaganą wiedzę i umiejętności, wykazuje się dużym zaangażowaniem na lekcji, a podczas wykonywania praktycznych zadań przestrzega zasad BHP, bezpiecznie posługuje się narzędziami i dba o właściwą organizację miejsca pracy.
          • Stopień bardzo dobry przysługuje uczniowi, który pracuje systematycznie i z reguły samodzielnie oraz wykonuje zadania poprawnie pod względem merytorycznym. Ponadto wykonuje działania techniczne w odpowiednio zorganizowanym miej­scu pracy i z zachowaniem podstawowych zasad bezpieczeństwa.
          • Stopień dobry uzyskuje uczeń, który podczas pracy na lekcjach korzysta z niewielkiej pomocy nauczyciela lub koleżanek i kolegów. W czasie wykonywania prac praktycznych właściwie dobiera narzędzia i utrzymuje porządek na swoim stanowisku pracy.
          • Stopień dostateczny przeznaczony jest dla ucznia, który pracuje systematycznie, ale podczas realizowania działań technicznych w dużej mierze korzysta z pomocy innych osób, a treści nauczania opanował na poziomie niższym niż dostateczny.
          • Stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który z trudem wykonuje działania zaplanowane do zrealizowania podczas lekcji, ale podejmuje w tym kierunku starania. Na sprawdzianach osiąga wyniki poniżej oceny dostatecznej. Pracuje niesystematycznie, często jest nieprzygotowany do lekcji.
          • Stopień niedostateczny uzyskuje uczeń, który nie zdobył wiadomości i umiejętności niezbędnych do dalszego kształcenia. W trakcie pracy na lekcji nie wykazuje zaangażowania, przeważnie jest nieprzygotowany do zajęć i lekceważy podstawowe obowiązki szkolne.

          Podczas oceniania osiągnięć uczniów poza wiedzą i umiejętnościami należy wziąć pod uwagę:

          • aktywność podczas lekcji,
          • zaangażowanie w wykonywane zadania,
          • umiejętność pracy w grupie,
          • obowiązkowość i systematyczność,
          • udział w pracach na rzecz szkoły i ochrony środowiska naturalnego.

          W wypadku techniki trzeba ponadto uwzględnić stosunek ucznia do wykonywania działań praktycznych. Istotne są też: pomysłowość konstrukcyjna, właściwy dobór materiałów, estetyka wykonania oraz przestrzeganie zasad bezpieczeństwa. Ocena powinna przede wszystkim odzwierciedlać indywidualne podejście ucznia do lekcji, jego motywację i zaangażowanie w pracę.

           

          Metody sprawdzania osiągnięć

          Ocena osiągnięć jest integralną częścią całego procesu nauczania. Najpełniejszy obraz wyników ucznia można uzyskać wówczas, gdy ocenianie będzie systematyczne i oparte na różnorodnych sposobach weryfikowania wiedzy oraz umiejętności. W nauczaniu techniki ocenie mogą podlegać następujące formy pracy:

          • test,
          • sprawdzian,
          • zadanie praktyczne,
          • zadanie domowe,
          • aktywność na lekcji,
          • odpowiedź ustna,
          • praca pozalekcyjna (np. konkurs, projekt).

          W ocenianiu szkolnym dąży się do spełnienia wymogów obiektywności poprzez jasność kryteriów i procedur oceny. Należy informować uczniów oraz rodziców (prawnych opiekunów) o zasadach oce­niania i wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego programu nauczania, a także o sposobie sprawdzania osiągnięć młodych ludzi. Jawna i dobrze uzasadniona ocena jest bowiem dla ucznia źródłem informacji wspierających jego rozwój i może być zachętą do podejmowania działań technicznych.

          Ocenianie uczniów ze SPE:

          UCZEŃ Z UPOŚLEDZENIEM W STOPNIU LEKKIM

           Niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim to zaburzenie o charakterze globalnym, tzn. że wszystkie funkcje i procesy poznawcze odbiegają od normy. Upośledzenie umysłowe może być sprzężone z wadami wzroku, słuchu, upośledzeniem narządu ruchu, motoryki, mowy, chorobą przewlekłą (padaczka, porażenie mózgowe, choroby układu krążenia, układu oddechowego). Uczniowie z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim realizują tę samą podstawę programową, co ich sprawni rówieśnicy.

          Najczęstsze problemy uczniów niepełnosprawnych intelektualnie:

          - zaburzone myślenie słowno – pojęciowe, abstrakcyjne

          - zaburzona mowa, liczne wady wymowy, ubogi zasób słownictwa

          - wolniejsze tempo pracy

          - zaburzenia wyobraźni przestrzennej i stosunków czasowych

          - zaniżony poziom rozumienia wszelkich reguł i definicji

          - słaba koncentracja uwagi

          - słaby poziom stosowania umiejętności w praktyce

          - ograniczenia procesów pamięciowych

          - często występująca nadpobudliwość, impulsywność lub zahamowanie

          - brak krytycyzmu

          - niski poziom motywacji

          - podatność na negatywny wpływ otoczenia

          Ocenianie uczniów niepełnosprawnych intelektualnie powinna cechować przede wszystkim elastyczność.

          Należy brać pod uwagę motywację do pracy, systematyczność, najmniejsze postępy w rozwoju na miarę indywidualnych możliwości. Nie można w ocenianiu brać pod uwagę poziomu opanowania wiedzy i umiejętności.

          Szczegółowe zasady oceniania powinny uwzględniać następujące wymagania:

          - ocenę bardzo dobrą lub celującą otrzymuje uczeń, który opanował treści wykraczające poza poziom podstawowy

          - ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który opanował treści zawarte w wymaganiach podstawowych

          - ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, którego poziom wiedzy jest niższy niż podstawowy lub gdy pomimo problemów w opanowaniu wymagań podstawowych stara się uczestniczyć w procesie edukacji i posiada minimum wiedzy i umiejętności

          - ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który wykazuje fragmentaryczną wiedzę i niski poziom umiejętności

          - oceną niedostateczną zagrożony jest uczeń, który nie opanował elementarnych wiadomości i umiejętności ani nie jest w stanie wykonać podstawowych zadań, nawet z pomocą nauczyciela.