Ocenianie uczniów ze SPE:

Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych dla uczniów z ADHD:

· wyznaczanie konkretnego celu i dzielenie zadań na mniejsze możliwe do zrealizowania etapy,

· pomaganie uczniowi w skupieniu się na wykonywaniu jednej czynności,

· wydawanie jasnych, precyzyjnych poleceń-na raz tylko jedno polecenie,

· skracanie zadań –dzielenie ich na części,

· zadawanie małych partii materiału,

· sprawdzanie stopnia zrozumienia wprowadzanego materiału,

· zmniejszanie materiału przepisywanego z tablicy do zeszytu, H. skracanie prac domowych,

· dzielenie dłuższych sprawdzianów na części, wydłużanie czasu odpowiedzi,

· chwalenie ucznia przynajmniej raz dziennie,

· korzystanie z programów edukacyjnych dostosowanych do możliwości ucznia,

· zachęcanie do zadawania pytań,

· pobudzanie zainteresowań ucznia,

· angażowanie ucznia w konkretne działania,

· akceptowanie ucznia bez względu na jego nieprawidłowe zachowania,

· przypominanie o regułach,

· szukanie i przekazywanie uczniowi informacji na temat sposobów rozładowywania napięcia, które są akceptowane w klasie,

· zapewnienie uczniowi miejsca w pierwszej ławce, w towarzystwie spokojnego ucznia,

· skupianie uwagi ucznia na tym, co najważniejsze –kolor, podkreślenie,

· formułowanie informacji dotyczących pracy domowej w sposób jasny i przejrzysty.

Sposoby dostosowania wymagań edukacyjnych dla uczniów z niepełnosprawnością ruchowa i afazją:

· dzielenie materiału na mniejsze partie,

· dokonywanie modyfikacji ćwiczeń i zadań,

· podawanie jasno sprecyzowanych instrukcji przy jednoczesnym sprawdzaniu stopnia ich zrozumienia,

· dzielenie materiału na mniejsze partie (w przypadku testów sprawdzających),

· prezentowanie materiału na konkretnych przykładach, zanim zostanie podane bardziej ogólne twierdzenie,

· korzystanie z programów edukacyjnych dostosowanych do możliwości i umiejętności ucznia,

· wydłużenie czasu na udzielanie odpowiedzi ustnej i pisemnej,

· skupianie uwagi ucznia na tym, co w danej chwili uważamy za najważniejsze-zaznaczanie fragmentu, podkreślanie kolorem, akcentowanie przy pomocy słów (uwaga, ważne).

UCZEŃ Z ZESPOŁEM ASPERGERA

 Zespół Aspergera to najłagodniejsza forma autyzmu, całościowe zaburzenie rozwoju,

charakteryzujące się problemami w umiejętnościach społecznych i zainteresowaniach, przy czym od

autyzmu różni je przede wszystkim prawidłowy rozwój poznawczy oraz brak istotnego klinicznie

opóźnienia rozwoju mowy. Częściej dotyka chłopców niż dziewczęta.

Typowe cechy dla tego zespołu to:

- zaburzenia interakcji społecznych - wykazują mało zrozumienia dla reguł społecznych i nie mają intuicyjnej wiedzy o tym, co jest społecznie do przyjęcia, brakuje im wyczucia, czego inni oczekują i jak inni odczuwają

- pomimo prawidłowego rozwoju mowy zauważa się problemy w prowadzeniu rozmowy, niezwykłym akcencie, intonacji i modulacji mowy

- zachowania powtarzalne, rutynowe – potrzeba dokończenia rozpoczętej czynności, nadmierna dbałość o szczegóły

- twarz pozbawiona mimiki, niewyrażająca stanów emocjonalnych

- zaburzenia koordynacji wzrokowo – ruchowej, zaburzona grafomotoryka, niezręczność ruchów

- nadwrażliwość na niektóre bodźce zmysłowe – głównie głośne dźwięki, nagły hałas

- zachowania agresywne, impulsywne, interpretowane jako „emocjonalne” lub „manipulacyjne”

- skrajne ( wysokie lub niskie) umiejętności czytania, pisania i liczenia.

Uczeń z zespołem Aspergera postępuje i reaguje inaczej niż pozostali uczniowie

Kryteria oceny dziecka z ZA nie powinny odbiegać od oceny jego zdrowych rówieśników. Należy bowiem pamiętać, że jego iloraz inteligencji jest w normie; zazwyczaj jest ono zdolne i utalentowane, głównie z przedmiotu lub przedmiotów, które go szczególnie interesują. Oczywiście nauczyciel powinien bazować na mocnych stronach ucznia, a rozwijać te słabsze, a także przez cały rok szkolny dbać o jego sferę emocjonalno-motywacyjną. Ocenę z zachowania powinien wystawiać, mając na uwadze specyfikę Zespołu Aspergera, czyli wiedzieć, że nie każde niegrzeczne, wręcz aroganckie  zachowanie jest przyczyną złego wychowania. Tak bowiem może zareagować każde dziecko z ZA, które znajdzie się w nowej dla siebie sytuacji lub nie zostało poinformowane, co będzie się dziać w danej chwili.

Ocenie nie podlega:

- graficzna strona pisma

- staranność wykonywanych rysunków schematycznych, wykresów, tabel, rysunków geometrycznych – z geografii- rysunki wykonane z pomocą nauczyciela

Ocenie podlega:

- wkład pracy i zaangażowanie w naukę przedmiotu

- aktywność na lekcji

- częsta ocena za prace wykonane w domu (ich wykonanie wymaga od niego wiele wysiłku)

- umiejętność wykorzystywania właściwych technik obliczeniowych w zadaniach tekstowych, w których treść powinna się odnosić do sytuacji życia codziennego.

 

Specyficzne trudności w uczeniu się:

Dysgrafia

· Dostosowanie wymagań będzie dotyczyło formy sprawdzania wiedzy, a nie treści. Wymagania merytoryczne, co do oceny pracy pisemnej powinny być ogólne, takie same, jak dla innych uczniów, natomiast sprawdzenie pracy może być niekonwencjonalne. Np., jeśli nauczyciel nie może przeczytać pracy ucznia, może go poprosić, aby uczynił to sam lub przepytać ustnie z tego zakresu materiału. Może też skłaniać ucznia do pisania drukowanymi literami lub na komputerze.

· wskazane jest akceptowanie pisma drukowanego, pisma na maszynie, komputerze, zwłaszcza prac obszernych (wypracowań, referatów).

· Nie należy również oceniać estetyki pisma, np. w zeszytach. Jeśli pismo dziecka jest trudne do odczytania, można zamienić pracę pisemną na wypowiedź ustną.