Dostosowanie Przedmiotowego Systemu Oceniania z Języka Niemieckiego do możliwości uczniów

ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

1. Uczniowie, którzy uzyskali opinię Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej o specjalnych potrzebach edukacyjnych traktowani są indywidualnie i oceniani z uwzględnieniem zaleceń poradni.
2. Obowiązkiem nauczyciela jest jak najlepsze dostosowanie wymagań edukacyjnych ucznia do jego możliwości i potrzeb edukacyjnych oraz psychofizycznych.
3. Uczniowie ze stwierdzoną dysfunkcją wymagają w szczególności wzmacniania poczucia własnej wartości, zapewnienia poczucia bezpieczeństwa oraz zwiększania motywacji do nauki.

Dostosowanie obejmuje następujące obszary:

•  warunki procesu dydaktycznego,
• warunki dotyczące sprawdzania wiedzy i umiejętności,
• zewnętrzną organizację nauczania.

Specyficzne trudności w uczeniu się (np. dysleksje, dysgrafia, dysortografia):

Dysgrafia: Dostosowanie wymagań w odniesieniu do formy tekstu. W przypadku, gdy nauczyciel ma trudności w odczytaniu pracy może poprosić ucznia o przeczytanie fragmentu testu lub odpytać go ustnie z danego materiału. Warto też prosić ucznia o pisanie drukowanymi literami lub pisanie prac przy użyciu komputera. Ocenie nie podlega czytelność, estetyka prac tylko ich wartość merytoryczna.

Dysleksja i dysortografia : Dostosowanie wymagań wiąże się z wydłużeniem czasu na prace pisemne na sprawdzianie o 5-10 minut (w zależności od rodzaju pracy). Nauczyciel powinien sprawdzić czy polecenia szczególnie na sprawdzanie zostały przez ucznia dobrze zrozumiane. Zaleca się polecenia krótkie i proste. Podczas odpowiedzi ustnych nauczyciel może zadawać pytania naprowadzające lub pomocnicze. W razie potrzeby można podzielić materiał na części. W pracach pisemnych ocenie nie podlegają błędy ortograficzne. Pisanie prac pisemnych może odbywać się ze słownikiem ortograficznym. Przed wezwaniem ucznia do odpowiedzi należy dać mu czas na powtórzenie materiału i skoncentrowanie się. W razie potrzeby zalecane jest wydłużenie czasu pracy na niektóre zadania oraz zwiększenie czasu na opanowanie danego słownictwa. Ważne jest nauczanie polisensoryczne.

Uczeń z zaburzeniami funkcji słuchowo-językowych (np. słabosłyszący):

• ważne jest zapewnienie pomieszczenia z dobrą akustyką, w razie potrzeby zamknięte okna
• posadzenie ucznia w pierwszej ławce;
• nauczyciel powinien znajdować się blisko ucznia gdy przekazuje informację słowną;
•  wydłużenie czasu na udzielenie odpowiedzi (np. w przypadku ucznia jąkającego się) oraz na uczenie się nowego słownictwa;
• sprawdzanie czy uczeń dobrze zrozumiał treść polecenia, w razie potrzeby udzielanie dodatkowych wskazówek; zwiększenie metod wykorzystujących zmysł wzroku – pomoce wizualne (historyjki obrazkowe, ilustracje).

Uczeń z zaburzeniami funkcji wzrokowo-przestrzennych (np. słabowidzący):

• posadzenie ucznia w pierwszej ławce, zapewnienie właściwego oświetlenia;
• wydłużony czas na sprawdzianach i na wykonanie określonych zadań na lekcji, a także na opanowanie nowego materiału;
• materiał, który sprawia uczniowi trudność jest dzielony na mniejsze części;
•  częste korzystanie z materiałów audio;
• dostarczenie tekstów drukowanych w wersji powiększonej; stawianie pytań typu „co widzisz?”, żeby sprawdzić czy należy pomóc uczniowi we właściwej interpretacji materiału.

Uczniowie nadpobudliwi (np. ADHD) i zespół Aspergera:

• stosowanie krótkich poleceń używając zdecydowanego tonu;
• wyznaczenie jasnego celu i dzielenie materiału na mniejsze partie;
• eliminowanie bodźców rozpraszających z otoczenia;
• używanie jednoznacznego języka, wyjaśnianie metafor, wyrazów wieloznacznych.

Wszyscy uczniowie o specjalnych potrzebach edukacyjnych powinni mieć ułatwiony oraz umożliwiony dostęp do korzystania z pomocy dydaktycznych. Należy często sprawdzać prace domowe, tak aby na bieżąco eliminować błędy. W sposób szczególny trzeba zadbać o rozwijanie zainteresowań oraz podtrzymywanie motywacji do nauki. Bardzo ważną rolę spełniają różnego rodzaju wzmocnienia pozytywne, np. zachęta, pozytywna informacja zwrotna, docenianie nawet małych sukcesów. W ocenie ucznia uwzględniany jest wysiłek i wkład pracy ucznia, jego aktywność, zaangażowanie, systematyczność a więc stosunek do obowiązków szkolnych, a nie same efekty pracy. Przy ocenianiu prac uczniów ze specjalnymi wymaganiami ocenie nie podlegają błędy wynikające z ich deficytów. Nie można karać za objawy choroby. Należy chronić przed przemocą ze strony grupy rówieśniczej.

W przypadkach konieczności wprowadzenia nauczania zdalnego dopuszcza się możliwość monitorowania postępów ucznia oraz oceniania za pracę w systemie zdalnym w formach określonych przez nauczycieli w Przedmiotowym Systemie Oceniania. W ocenianiu zdalnym przyjmuje się wagę 2.