Wśród wielu zadań podjętych w naszej szkole w 2018 roku, w roku uroczystych obchodów 100 rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę, było także zapoznanie uczniów z bogatym folklorem naszej Ojczyzny. Tej tematyce poświęcony był X Dzień Europejski obchodzony w maju. Zadaniem uczniów poszczególnych klas było bliższe zapoznanie się z położeniem geograficznym, kulturą ludową, obyczajami i kuchnią wylosowanych krain etnograficznych od Kaszub po Podhale.

        Kolejnym krokiem w tym kierunku było wykonanie makiet postaci w strojach ludowych, poszczególnych regionów Polski. To zadanie podjęto z inicjatywy nauczyciela plastyki, przy ogromnym zaangażowaniu wychowawców poszczególnych klas. Warto przekazać młodzieży, że tradycyjny strój ludowy to jeden z najefektowniejszych elementów kultury wsi, który świadczył o przynależności do określonej grupy społecznej i był wyrazem stanu posiadania. Swoim przepychem podkreślał wagę uroczystości, związanych zarówno z porządkiem kalendarza obrzędowego i kościelnego, jak i osobistych wydarzeń w życiu pojedynczego mieszkańca wsi. W przypadku niektórych społeczności pełnił też rolę symbolu świadczącego o określonej przynależności narodowej.

        Należy wspomnieć, że największy rozwój polskich strojów ludowych miał miejsce w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku. Było to związane między innymi z uwłaszczeniem chłopów i z ich przejściem z gospodarki samowystarczalnej do towarowej oraz intensywnym rozwojem przemysłu. W okresie międzywojennym, a potem po drugiej wojnie światowej, zmieniła się funkcja stroju ludowego. Przestał już być powszechnie noszoną odzieżą, a zaczął pełnić rolę reprezentacyjnego kostiumu. Jego wygląd był uzależniony od wielu czynników m.in.: regionu, którego dotyczył, jego historii czy panujących stosunków społeczno – gospodarczych.

        Obecnie strój ludowy jest zakładany tylko przy okazji ważnych uroczystości kościelnych czy państwowych, a najcenniejsze wzorce zasilają kolekcje zbiorów muzealnych. Istnieje realne zagrożenie, że w dobie wielkiej migracji ludzi, z czasem zatrą się odmienności kulturowe narodów. Choćby z tego powodu warto przekazać młodemu pokoleniu istotne informacje dotyczące tej dziedziny sztuki.

        Aby osiągnąć zamierzony cel, należało dokładnie poznać detale charakteryzujące stroje poszczególnych regionów, zgromadzić potrzebne materiały i w możliwie najwierniejszy sposób odtworzyć je na makiecie. Udało się to osiągnąć dzięki determinacji uczniów klas: IV – VI , dociekliwości ich wychowawców i zaangażowaniu nauczyciela plastyki.

- strój podhalański – kl. IV – wychowawca p. K. Koper;

- strój kaszubski – kl.V – wychowawca p. E. Chudy;

- strój łowicki – kl. VI – wychowawca p. U. Kubacka;

- strój śląski – kl. VIIa – wychowawca p. A. Wilczyńska;

- strój krakowski – kl. VIIb – wychowawca p. A Kozak;

- strój kurpiowski – kl. II gimn. - wychowawca p. P. Iwanicki;

- strój biłgorajski – kl. III gimn. - wychowawca p. A. Kudełka;

Jesteśmy dumni z piękna naszego folkloru narodowego i dołożymy wszelkich starań aby zachować go od zapomnienia...

 

Małgorzata Łasocha